نمیدونم چرا بیشتر پستهای من درباره سفر و مسافرت میشه فکر نکنین من خیلی بیکارم همش اینور و اونور میرما ولی خوب یه جورایی کار درست و حسابی ندارم که.

نمیدونم شما میدونید کجاست یا نه ؟ بهشت رو میگم خوب اگه میدونستین که دیگه بهش نمیگفتن گمشده. من بهتون میگم توی استان فارس از طرف اصفهان که به سمت شیراز میری، به مرودشت که میرسی میری پل خان از اونجا یه جاده داره به سمت سد درودزن . 40، 50 کیلومتر که میری میرسی به روستای کامفیروز یه جاده خاکی داره برای بهشت گمشده.

10 دقیقه ای که با ماشین میری البته قبلش بگم ورودی این جاده خاکی هر ماشینی 1000 چوب میگیرند. واسه خدماتش دستشویی و پاسگاه و 4، 5 تا آلاچیق

که البته فکر نمیکنم حتی یک ریالش هم توی جیب اون سرباز بره که توی کیوسک نشسته بود و جلوی موتورها رو میگرفت که وارد محل نشند.

از دستشویی هاش نگم بهتره ولی آلاچیق هاش هم هی بدک نبود ولی کم بود

اونجا چند تا چشمه است بالای کوه که به صورت آبشار باشیب خیلی کم میاد پایین و درختهای چنار هم در مسیر آب فراوون هست. اگه مسیر آب رو دبال کنی  و بری بالا یک ساعتی که از کوه بری بالا به یه چشمه میرسی و بالای این چشمه یک روستا با نزدیک 20 خانوار هستش که تنها راه ارتباطیشون همین مسیر آب هست و اونهم زمستونها بسته میشه به همین خاطر توی تابستون با الاغ برای حیوونهاشون برای زمستون کاه میبرند . اگه مسیر آب رو ادامه بدید به یه چشمه بزرگتر میرسی که آب بسیار زلال و سبکی داره و بالای این چشمه دیگه کاملا خشکه البته فکر کنم الان خشکه و طرفهای اردیبهشت اینطوری نباشه ولی در ازاش همین مسیر پر از درخت و سبزه است.

زیباییهای این منطقه وصف ناپذیره ولی متاسفانه براثر بی ملاحظگی ما ایرانی ها مسیر رودخانه تبدیل به یک زباله دان شده و من واقعا خجالت کشیدم.

عکسهایی از این منطقه رو براتون میذارم .